mruknąć

Polish

Etymology

From mruczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmruk.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mruk‧nąć

Verb

mruknąć pf (imperfective mruczeć)

  1. (intransitive, of cats) to purr (to make a vibrating sound in the throat)
  2. (intransitive) to mumble, to mutter
  3. (intransitive, of engines) to purr (to make a low rumbling sound)

Conjugation

Conjugation of mruknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mruknąć
future tense 1st mruknę mrukniemy
2nd mrukniesz mrukniecie
3rd mruknie mrukną
impersonal mruknie się
past tense 1st mruknąłem,
-(e)m mruknął 		mruknęłam,
-(e)m mruknęła 		mruknęłom,
-(e)m mruknęło 		mruknęliśmy,
-(e)śmy mruknęli 		mruknęłyśmy,
-(e)śmy mruknęły
2nd mruknąłeś,
-(e)ś mruknął 		mruknęłaś,
-(e)ś mruknęła 		mruknęłoś,
-(e)ś mruknęło 		mruknęliście,
-(e)ście mruknęli 		mruknęłyście,
-(e)ście mruknęły
3rd mruknął mruknęła mruknęło mruknęli mruknęły
impersonal mruknięto
conditional 1st mruknąłbym,
bym mruknął 		mruknęłabym,
bym mruknęła 		mruknęłobym,
bym mruknęło 		mruknęlibyśmy,
byśmy mruknęli 		mruknęłybyśmy,
byśmy mruknęły
2nd mruknąłbyś,
byś mruknął 		mruknęłabyś,
byś mruknęła 		mruknęłobyś,
byś mruknęło 		mruknęlibyście,
byście mruknęli 		mruknęłybyście,
byście mruknęły
3rd mruknąłby,
by mruknął 		mruknęłaby,
by mruknęła 		mruknęłoby,
by mruknęło 		mruknęliby,
by mruknęli 		mruknęłyby,
by mruknęły
impersonal mruknięto by
imperative 1st niech mruknę mruknijmy
2nd mruknij mruknijcie
3rd niech mruknie niech mrukną
anterior adverbial participle mruknąwszy
verbal noun mruknięcie

Derived terms

noun
noun

Further reading

  • mruknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mruknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.