muștiuc
Romanian
Etymology
Borrowed from German Mundstück.
Noun
muștiuc n (plural muștiucuri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | muștiuc | muștiucul | muștiucuri | muștiucurile | |
| genitive-dative | muștiuc | muștiucului | muștiucuri | muștiucurilor | |
| vocative | muștiucule | muștiucurilor | |||