mucet
Latin
Verb
mūcet
- third-person singular present active indicative of mūceō
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmu.t͡sɛt/
Audio: (file) - Rhymes: -ut͡sɛt
- Syllabification: mu‧cet
Noun
mucet m inan
Declension
Declension of mucet
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mucet | mucety |
| genitive | mucetu | mucetów |
| dative | mucetowi | mucetom |
| accusative | mucet | mucety |
| instrumental | mucetem | mucetami |
| locative | mucecie | mucetach |
| vocative | mucecie | mucety |
Further reading
- mucet in Polish dictionaries at PWN