Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish محیط (muḥit),[1][2][3] from Arabic مُحِيط (muḥīṭ).[4]
Pronunciation
- IPA(key): /muˈhit/
- Hyphenation: mu‧hit
Noun
muhit (definite accusative muhiti, plural muhitler)
- environment (area around something; setting or conditions that constitute society around an individual)
- Synonyms: çevre, etraf
- (figuratively) One's social circle.
- Synonym: çevre
Declension
Declension of muhit
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
muhit
|
muhitler
|
| definite accusative
|
muhiti
|
muhitleri
|
| dative
|
muhite
|
muhitlere
|
| locative
|
muhitte
|
muhitlerde
|
| ablative
|
muhitten
|
muhitlerden
|
| genitive
|
muhitin
|
muhitlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhitim
|
muhitlerim
|
| 2nd singular
|
muhitin
|
muhitlerin
|
| 3rd singular
|
muhiti
|
muhitleri
|
| 1st plural
|
muhitimiz
|
muhitlerimiz
|
| 2nd plural
|
muhitiniz
|
muhitleriniz
|
| 3rd plural
|
muhitleri
|
muhitleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhitimi
|
muhitlerimi
|
| 2nd singular
|
muhitini
|
muhitlerini
|
| 3rd singular
|
muhitini
|
muhitlerini
|
| 1st plural
|
muhitimizi
|
muhitlerimizi
|
| 2nd plural
|
muhitinizi
|
muhitlerinizi
|
| 3rd plural
|
muhitlerini
|
muhitlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhitime
|
muhitlerime
|
| 2nd singular
|
muhitine
|
muhitlerine
|
| 3rd singular
|
muhitine
|
muhitlerine
|
| 1st plural
|
muhitimize
|
muhitlerimize
|
| 2nd plural
|
muhitinize
|
muhitlerinize
|
| 3rd plural
|
muhitlerine
|
muhitlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhitimde
|
muhitlerimde
|
| 2nd singular
|
muhitinde
|
muhitlerinde
|
| 3rd singular
|
muhitinde
|
muhitlerinde
|
| 1st plural
|
muhitimizde
|
muhitlerimizde
|
| 2nd plural
|
muhitinizde
|
muhitlerinizde
|
| 3rd plural
|
muhitlerinde
|
muhitlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhitimden
|
muhitlerimden
|
| 2nd singular
|
muhitinden
|
muhitlerinden
|
| 3rd singular
|
muhitinden
|
muhitlerinden
|
| 1st plural
|
muhitimizden
|
muhitlerimizden
|
| 2nd plural
|
muhitinizden
|
muhitlerinizden
|
| 3rd plural
|
muhitlerinden
|
muhitlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
muhitimin
|
muhitlerimin
|
| 2nd singular
|
muhitinin
|
muhitlerinin
|
| 3rd singular
|
muhitinin
|
muhitlerinin
|
| 1st plural
|
muhitimizin
|
muhitlerimizin
|
| 2nd plural
|
muhitinizin
|
muhitlerinizin
|
| 3rd plural
|
muhitlerinin
|
muhitlerinin
|
|
Derived terms
Turkish terms derived from the Arabic root ح و ط (0 c, 3 e)
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “محیط”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1769
- ^ Kélékian, Diran (1911) “محیط”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1132
- ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “محیط”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 1305
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “muhit”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
Uzbek
Etymology
Borrowed from Arabic مُحِيط (muḥīṭ).
Noun
muhit (plural muhitlar)
- environment, surroundings