multiplicativ
Romanian
Etymology
Borrowed from French multiplicatif.
Adjective
multiplicativ m or n (feminine singular multiplicativÄ, masculine plural multiplicativi, feminine and neuter plural multiplicative)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | multiplicativ | multiplicativÄ | multiplicativi | multiplicative | |||
| definite | multiplicativul | multiplicativa | multiplicativii | multiplicativele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | multiplicativ | multiplicative | multiplicativi | multiplicative | |||
| definite | multiplicativului | multiplicativei | multiplicativilor | multiplicativelor | ||||