mumrik
Swedish
Etymology
Possibly from mumla (“to mumble”) + -ik (“a pejorative suffix”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɵmrɪk/
- Rhymes: -ɵmrɪk
Noun
mumrik c
- (colloquial) a peculiar person
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | mumrik | mumriks |
| definite | mumriken | mumrikens | |
| plural | indefinite | mumrikar | mumrikars |
| definite | mumrikarna | mumrikarnas |