muncel
Romanian
Alternative forms
Etymology
Inherited from Late Latin monticellus, diminutive of Latin mons.
Noun
muncel n (plural muncele)
muncel m (plural muncei)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | muncel | muncelul | muncele | muncelele | |
| genitive-dative | muncel | muncelului | muncele | muncelelor | |
| vocative | muncelule | muncelelor | |||
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | muncel | muncelul | muncei | munceii | |
| genitive-dative | muncel | muncelului | muncei | munceilor | |
| vocative | muncelule | munceilor | |||