mundities

Latin

Etymology

mundus (clean, neat, elegant) +‎ -itiēs

Noun

munditiēs f (genitive munditiēī); fifth declension

  1. cleanness, elegance

Declension

Fifth-declension noun.

singular plural
nominative munditiēs munditiēs
genitive munditiēī munditiērum
dative munditiēī munditiēbus
accusative munditiem munditiēs
ablative munditiē munditiēbus
vocative munditiēs munditiēs