muniendus

Latin

Etymology

Future passive participle of mūniō.

Participle

mūniendus (feminine mūnienda, neuter mūniendum); first/second-declension participle

  1. which is to be fortified or secured

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative mūniendus mūnienda mūniendum mūniendī mūniendae mūnienda
genitive mūniendī mūniendae mūniendī mūniendōrum mūniendārum mūniendōrum
dative mūniendō mūniendae mūniendō mūniendīs
accusative mūniendum mūniendam mūniendum mūniendōs mūniendās mūnienda
ablative mūniendō mūniendā mūniendō mūniendīs
vocative mūniende mūnienda mūniendum mūniendī mūniendae mūnienda