munitissimus
Latin
Adjective
mūnītissimus (superlative, feminine mūnītissima, neuter mūnītissimum); first/second declension
- superlative degree of mūnītus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mūnītissimus | mūnītissima | mūnītissimum | mūnītissimī | mūnītissimae | mūnītissima | |
| genitive | mūnītissimī | mūnītissimae | mūnītissimī | mūnītissimōrum | mūnītissimārum | mūnītissimōrum | |
| dative | mūnītissimō | mūnītissimae | mūnītissimō | mūnītissimīs | |||
| accusative | mūnītissimum | mūnītissimam | mūnītissimum | mūnītissimōs | mūnītissimās | mūnītissima | |
| ablative | mūnītissimō | mūnītissimā | mūnītissimō | mūnītissimīs | |||
| vocative | mūnītissime | mūnītissima | mūnītissimum | mūnītissimī | mūnītissimae | mūnītissima | |