munkáink
Hungarian
Etymology
munka + -ink (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmuŋkaːjiŋk]
- Hyphenation: mun‧ká‧ink
Noun
munkáink
- first-person plural multiple-possession possessive of munka
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | munkáink |
| accusative | — | munkáinkat |
| dative | — | munkáinknak |
| instrumental | — | munkáinkkal |
| causal-final | — | munkáinkért |
| translative | — | munkáinkká |
| terminative | — | munkáinkig |
| essive-formal | — | munkáinkként |
| essive-modal | — | munkáinkul |
| inessive | — | munkáinkban |
| superessive | — | munkáinkon |
| adessive | — | munkáinknál |
| illative | — | munkáinkba |
| sublative | — | munkáinkra |
| allative | — | munkáinkhoz |
| elative | — | munkáinkból |
| delative | — | munkáinkról |
| ablative | — | munkáinktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | munkáinké |
| non-attributive possessive – plural |
— | munkáinkéi |