munkavel
Swedish
Alternative forms
Etymology
mun + kavel, the second element cognate with Old English cæfl.
Noun
munkavel c
- a gag (device to restrain speech)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | munkavel | munkavels |
| definite | munkaveln | munkavelns | |
| plural | indefinite | munkavlar | munkavlars |
| definite | munkavlarna | munkavlarnas |