munkaviszony
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmuŋkɒvisoɲ]
- Hyphenation: mun‧ka‧vi‧szony
Noun
munkaviszony (plural munkaviszonyok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | munkaviszony | munkaviszonyok |
| accusative | munkaviszonyt | munkaviszonyokat |
| dative | munkaviszonynak | munkaviszonyoknak |
| instrumental | munkaviszonnyal | munkaviszonyokkal |
| causal-final | munkaviszonyért | munkaviszonyokért |
| translative | munkaviszonnyá | munkaviszonyokká |
| terminative | munkaviszonyig | munkaviszonyokig |
| essive-formal | munkaviszonyként | munkaviszonyokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | munkaviszonyban | munkaviszonyokban |
| superessive | munkaviszonyon | munkaviszonyokon |
| adessive | munkaviszonynál | munkaviszonyoknál |
| illative | munkaviszonyba | munkaviszonyokba |
| sublative | munkaviszonyra | munkaviszonyokra |
| allative | munkaviszonyhoz | munkaviszonyokhoz |
| elative | munkaviszonyból | munkaviszonyokból |
| delative | munkaviszonyról | munkaviszonyokról |
| ablative | munkaviszonytól | munkaviszonyoktól |
| non-attributive possessive – singular |
munkaviszonyé | munkaviszonyoké |
| non-attributive possessive – plural |
munkaviszonyéi | munkaviszonyokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | munkaviszonyom | munkaviszonyaim |
| 2nd person sing. | munkaviszonyod | munkaviszonyaid |
| 3rd person sing. | munkaviszonya | munkaviszonyai |
| 1st person plural | munkaviszonyunk | munkaviszonyaink |
| 2nd person plural | munkaviszonyotok | munkaviszonyaitok |
| 3rd person plural | munkaviszonyuk | munkaviszonyaik |
Further reading
- munkaviszony in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.