munnmök
Icelandic
Etymology
From munnur (“mouth”) + mök (“intercourse”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmʏnː.mœːk/
Noun
munnmök n pl (plural only, genitive plural munnmaka)
Declension
| plural | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | munnmök | munnmökin |
| accusative | munnmök | munnmökin |
| dative | munnmökum | munnmökunum |
| genitive | munnmaka | munnmakanna |