munstycke
Swedish
Etymology
mun (“mouth”) + stycke (“piece”)
Noun
munstycke n
- a nozzle (on for example a hose)
- a mouthpiece (on for example a wind instrument)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | munstycke | munstyckes |
| definite | munstycket | munstyckets | |
| plural | indefinite | munstycken | munstyckens |
| definite | munstyckena | munstyckenas |
Derived terms
- cigarettmunstycke (“cigarette holder”)
- duschmunstycke (“showerhead”)