murankare
Swedish
Etymology
Compound of mur + ankare. Cognate of Dutch muuranker.
Noun
murankare n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | murankare | murankares |
| definite | murankaret | murankarets | |
| plural | indefinite | murankare | murankares |
| definite | murankarna | murankarnas |
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | murankare | murankares |
| definite | murankaret | murankarets | |
| plural | indefinite | murankaren | murankarens |
| definite | murankarna | murankarnas |