murarius
Latin
Etymology
From mūrus (“wall”) + -ārius (agent noun suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [muːˈraː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [muˈraː.ri.us]
Noun
mūrārius m (genitive mūrāriī or mūrārī); second declension
- A bricklayer.
- A mason
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mūrārius | mūrāria | mūrārium | mūrāriī | mūrāriae | mūrāria | |
| genitive | mūrāriī | mūrāriae | mūrāriī | mūrāriōrum | mūrāriārum | mūrāriōrum | |
| dative | mūrāriō | mūrāriae | mūrāriō | mūrāriīs | |||
| accusative | mūrārium | mūrāriam | mūrārium | mūrāriōs | mūrāriās | mūrāria | |
| ablative | mūrāriō | mūrāriā | mūrāriō | mūrāriīs | |||
| vocative | mūrārie | mūrāria | mūrārium | mūrāriī | mūrāriae | mūrāria | |