murmuraturus
Latin
Etymology
Future active participle of murmurō.
Participle
murmurātūrus (feminine murmurātūra, neuter murmurātūrum); first/second-declension participle
- about to murmur
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | murmurātūrus | murmurātūra | murmurātūrum | murmurātūrī | murmurātūrae | murmurātūra | |
| genitive | murmurātūrī | murmurātūrae | murmurātūrī | murmurātūrōrum | murmurātūrārum | murmurātūrōrum | |
| dative | murmurātūrō | murmurātūrae | murmurātūrō | murmurātūrīs | |||
| accusative | murmurātūrum | murmurātūram | murmurātūrum | murmurātūrōs | murmurātūrās | murmurātūra | |
| ablative | murmurātūrō | murmurātūrā | murmurātūrō | murmurātūrīs | |||
| vocative | murmurātūre | murmurātūra | murmurātūrum | murmurātūrī | murmurātūrae | murmurātūra | |