musaip

Romanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish مصاحب (musahip), from Arabic مُصَاحِب (muṣāḥib).

Noun

musaip m (plural musaipi)

  1. (historical) advisor of the Ottoman sultan

Declension

Declension of musaip
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative musaip musaipul musaipi musaipii
genitive-dative musaip musaipului musaipi musaipilor
vocative musaipule musaipilor

References

  • musaip in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN