muslica
Hungarian
Etymology
Borrowed from a South Slavic language. Compare Serbo-Croatian mušica (“fly, gnat”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmuʃlit͡sɒ]
- Hyphenation: mus‧li‧ca
- Rhymes: -t͡sɒ
Noun
muslica (plural muslicák)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | muslica | muslicák |
| accusative | muslicát | muslicákat |
| dative | muslicának | muslicáknak |
| instrumental | muslicával | muslicákkal |
| causal-final | muslicáért | muslicákért |
| translative | muslicává | muslicákká |
| terminative | muslicáig | muslicákig |
| essive-formal | muslicaként | muslicákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | muslicában | muslicákban |
| superessive | muslicán | muslicákon |
| adessive | muslicánál | muslicáknál |
| illative | muslicába | muslicákba |
| sublative | muslicára | muslicákra |
| allative | muslicához | muslicákhoz |
| elative | muslicából | muslicákból |
| delative | muslicáról | muslicákról |
| ablative | muslicától | muslicáktól |
| non-attributive possessive – singular |
muslicáé | muslicáké |
| non-attributive possessive – plural |
muslicáéi | muslicákéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | muslicám | muslicáim |
| 2nd person sing. | muslicád | muslicáid |
| 3rd person sing. | muslicája | muslicái |
| 1st person plural | muslicánk | muslicáink |
| 2nd person plural | muslicátok | muslicáitok |
| 3rd person plural | muslicájuk | muslicáik |
Derived terms
Compound words
Further reading
- muslica in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.