myśliwiec

See also: Myśliwiec and Mysliwiec

Polish

Etymology

From myśliwy +‎ -iec.

Pronunciation

  • IPA(key): /mɘˈɕli.vjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ivjɛt͡s
  • Syllabification: my‧śli‧wiec
  • Homophone: Myśliwiec

Noun

myśliwiec m inan

  1. (military) fighter (aircraft type)

Declension

Declension of myśliwiec
singular plural
nominative myśliwiec myśliwce
genitive myśliwca myśliwców
dative myśliwcowi myśliwcom
accusative myśliwiec myśliwce
instrumental myśliwcem myśliwcami
locative myśliwcu myśliwcach
vocative myśliwcu myśliwce

Noun

myśliwiec m pers

  1. (archaic, military) fighter pilot
  2. (obsolete) hunter, huntsman
    Synonym: myśliwy

Declension

Declension of myśliwiec
singular plural
nominative myśliwiec myśliwcy/myśliwce (deprecative)
genitive myśliwca myśliwców
dative myśliwcowi myśliwcom
accusative myśliwca myśliwców
instrumental myśliwcem myśliwcami
locative myśliwcu myśliwcach
vocative myśliwcze myśliwcy

Further reading

  • myśliwiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • myśliwiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.