mykja
See also: mýkja
Icelandic
Etymology
From Old Norse myki (“dung”), from Proto-Indo-European *mewg- (“slick, slimy”). Cognates include Middle English mok and muk (English muck).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɪːca/
- Rhymes: -ɪːca
Noun
mykja f (genitive singular mykju, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | mykja | mykjan |
| accusative | mykju | mykjuna |
| dative | mykju | mykjunni |
| genitive | mykju | mykjunnar |