myndighetsutövning

Swedish

Etymology

Compound of myndighet +‎ -s- +‎ utövning.

Noun

myndighetsutövning c (uncountable)

  1. (law) exercise of public authority, exercise of public agency

Declension

Declension of myndighetsutövning
nominative genitive
singular indefinite myndighetsutövning myndighetsutövnings
definite myndighetsutövningen myndighetsutövningens
plural indefinite
definite

Further reading