myroblyta
Latin
Etymology
From Ancient Greek μυροβλύτης (muroblútēs).
Noun
myroblyta m (genitive myroblytae); first declension
- myroblyte
- 1603, Ioannis Cantacvzeni Eximperatoris De Rebvs Ab Andronico Palæologo Ivniore, Imp. Constantinopolitano, Nec Non A Se Gestis[1], page 167:
- Constitutis quæ ad arcis custodiam pertinebant, Imperator ad sanctum Demetrij martyris, & myroblytæ (id est, vnguentum scaturientis) conditorium processit.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1839, G. L. F. Tafel, De Thessalonica ejusque agro dissertatio geographica, Berlin, page 142:
- Ubi propter caput antecedens, quo memorabat Nicolaum myroblytam, quidam de eodem Sancto cogitabunt.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1865, Patrologiæ[2], volume CXXXVI, page 139:
- Distuli Lucusque singillatim de patrono nostro myroblyta disserere, [...]
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | myroblyta | myroblytae |
| genitive | myroblytae | myroblytārum |
| dative | myroblytae | myroblytīs |
| accusative | myroblytam | myroblytās |
| ablative | myroblytā | myroblytīs |
| vocative | myroblyta | myroblytae |