myrtinus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈmyr.tɪ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈmir.t̪i.nus]
Adjective
myrtinus (feminine myrtina, neuter myrtinum); first/second-declension adjective
- (relational) myrtle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | myrtinus | myrtina | myrtinum | myrtinī | myrtinae | myrtina | |
| genitive | myrtinī | myrtinae | myrtinī | myrtinōrum | myrtinārum | myrtinōrum | |
| dative | myrtinō | myrtinae | myrtinō | myrtinīs | |||
| accusative | myrtinum | myrtinam | myrtinum | myrtinōs | myrtinās | myrtina | |
| ablative | myrtinō | myrtinā | myrtinō | myrtinīs | |||
| vocative | myrtine | myrtina | myrtinum | myrtinī | myrtinae | myrtina | |
References
- “myrtinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- myrtinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.