mystisk

Danish

Etymology

Via Latin mysticus, from Ancient Greek μυστικός (mustikós).

Adjective

mystisk (plural and definite singular attributive mystiske)

  1. mystical
  2. mysterious
    Synonyms: gådefuld, (uncommon) mysteriøs, (humorous) mystifistisk
  3. (religion) pertaining to mysticism

References

Norwegian Bokmål

Etymology

From Ancient Greek μυστικός (mustikós, secret, mystical), via Latin mysticus.

Adjective

mystisk (neuter singular mystisk, definite singular and plural mystiske)

  1. mystical
  2. mysterious

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Ancient Greek μυστικός (mustikós, secret, mystical), via Latin mysticus.

Adjective

mystisk (neuter singular mystisk, definite singular and plural mystiske)

  1. mystical
  2. mysterious

References

Swedish

Etymology

From Ancient Greek μυστικός (mustikós, secret, mystical), via Latin mysticus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmʏstɪsk/
  • Audio:(file)

Adjective

mystisk (comparative mer mystisk, superlative mest mystisk)

  1. mysterious, arcane
  2. strange
    Synonym: (colloquial) mysko

Declension

Inflection of mystisk
Indefinite positive comparative superlative1
common singular mystisk mer mystisk mest mystisk
neuter singular mystiskt mer mystiskt mest mystiskt
plural mystiska mer mystiska mest mystiska
masculine plural2 mystiske mer mystiska mest mystiska
Definite positive comparative superlative
masculine singular3 mystiske mer mystiske mest mystiske
all mystiska mer mystiska mest mystiska

1 The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
2 Dated or archaic.
3 Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.

Further reading

Anagrams