nábúi
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnauːpuːɪ/
Noun
nábúi m (genitive singular nábúa, nominative plural nábúar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | nábúi | nábúinn | nábúar | nábúarnir |
| accusative | nábúa | nábúann | nábúa | nábúana |
| dative | nábúa | nábúanum | nábúum | nábúunum |
| genitive | nábúa | nábúans | nábúa | nábúanna |
Derived terms
- nábúakona
- nábúakrytur
- nábúarígur
- nábúaríki
- nábúaþjóð
Old Norse
Etymology
From ná- (“near”) + búi (“dweller, inhabitant, resident”). Compare Old Saxon nāhbūr (Low German nabur), Old English nēahġebūr (whence English neighbour), Dutch nabuur, Old High German nāhgibūr (German Nachbar), all from the earlier Proto-Germanic *nēhwagabūrô.
Noun
nábúi m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | nábúi | nábúinn | nábúar | nábúarnir |
| accusative | nábúa | nábúann | nábúa | nábúana |
| dative | nábúa | nábúanum | nábúum | nábúunum |
| genitive | nábúa | nábúans | nábúa | nábúanna |
Descendants
- Icelandic: nábúi
- Faroese: nábúgvi
- Old Swedish: nābōe, nābō
- Swedish: nabo
- Danish: nabo
- → Scottish Gaelic: nàbaidh
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “nábúi”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 309; also available at the Internet Archive