nátura
See also: natura
Czech
Etymology
Derived from Latin natura, from natus, from nascor.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnaːtura]
- Rhymes: -ura
Noun
nátura f
Declension
Declension of nátura (hard feminine)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nátura | nátury |
| genitive | nátury | nátur |
| dative | nátuře | náturám |
| accusative | náturu | nátury |
| vocative | náturo | nátury |
| locative | nátuře | náturách |
| instrumental | náturou | náturami |
Related terms
Related terms
- agnát
- antenatální
- denaturace
- denaturovat
- kognát
- internacionální
- internacionalismus
- internacionalista
- internacionalistický
- nacionalismus
- nacionalista
- nacionalistický
- nacionalita
- nacionální
- nacismus
- nacista
- nacistický
- nascentní
- Natálie
- Natálka
- natální
- nativismus
- nativista
- nativistický
- nativní
- naturál
- naturálie
- naturalista
- naturalistický
- naturalismus
- naturalizace
- naturalizovat
- naturismus
- naturista
- naturistický
- prenatální
- postnatální
Further reading
- “nátura”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “nátura”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “nátura”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025
Polish
Pronunciation
- (Lesser Poland):
- (Przemyśl) IPA(key): [nɒˈtu.ra]
Noun
nátura f
- (Przemyśl) alternative form of natura
- nie mieć nátury na coś ― to not be able to get a grip on something
- I nie skosztowáł, bo nié miáł na to nátury. ― And so he didn't try it because he couldn't get past it.
Further reading
- Aleksander Saloni (1908) “nátura”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 337