Czech
Etymology
From na- + říznout.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnar̝iːznou̯t]
Verb
naříznout pf (imperfective nařezávat)
- to make an incision, to make a cut
- to slit, to slash
Conjugation
Conjugation of naříznout
| infinitive
|
naříznout, naříznouti
|
active adjective
|
naříznoucí
|
| verbal noun
|
—
|
passive adjective
|
—
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
naříznu |
nařízneme |
— |
nařízněme
|
| 2nd person
|
nařízneš |
naříznete |
nařízni |
nařízněte
|
| 3rd person
|
nařízne |
naříznou |
— |
—
|
The verb naříznout does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
nařízl |
nařízli |
— |
—
|
| masculine inanimate
|
nařízly |
—
|
| feminine
|
nařízla |
—
|
| neuter
|
nařízlo |
nařízla |
— |
—
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
nařízna |
—
|
| feminine + neuter singular
|
naříznouc |
—
|
| plural
|
naříznouce |
—
|
|
Further reading