naśladownik

Polish

Etymology

From naśladować +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /na.ɕlaˈdɔv.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: na‧śla‧dow‧nik

Noun

naśladownik m pers (female equivalent naśladowniczka)

  1. (dated, uncommon) imitator, mimic, copycat
    Synonym: naśladowca

Declension

Declension of naśladownik
singular plural
nominative naśladownik naśladownicy/naśladowniki (deprecative)
genitive naśladownika naśladowników
dative naśladownikowi naśladownikom
accusative naśladownika naśladowników
instrumental naśladownikiem naśladownikami
locative naśladowniku naśladownikach
vocative naśladowniku naśladownicy

Derived terms

adjectives
  • naśladowniczy
nouns
adjectives

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.