naburmuszyć

Polish

Borrowed from Ukrainian набурмо́ситися (naburmósytysja), further etymology unclear, perhaps from Romanian brumos.^[1]

naburmuszyć pf (imperfective naburmuszać)

(reflexive with się) to grump, to pout, to sulk (to show one's displeasure and lack of humor with one's face or behavior)
Synonym: nadąsać się

Conjugation of *naburmuszyć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		naburmuszyć
future tense	1^st	naburmuszę			naburmuszymy
	2^nd	naburmuszysz			naburmuszycie
	3^rd	naburmuszy			naburmuszą
	impersonal	naburmuszy się
past tense	1^st	naburmuszyłem, -(e)m naburmuszył	naburmuszyłam, -(e)m naburmuszyła	naburmuszyłom, -(e)m naburmuszyło	naburmuszyliśmy, -(e)śmy naburmuszyli	naburmuszyłyśmy, -(e)śmy naburmuszyły
	2^nd	naburmuszyłeś, -(e)ś naburmuszył	naburmuszyłaś, -(e)ś naburmuszyła	naburmuszyłoś, -(e)ś naburmuszyło	naburmuszyliście, -(e)ście naburmuszyli	naburmuszyłyście, -(e)ście naburmuszyły
	3^rd	naburmuszył	naburmuszyła	naburmuszyło	naburmuszyli	naburmuszyły
	impersonal	naburmuszono
conditional	1^st	naburmuszyłbym, bym naburmuszył	naburmuszyłabym, bym naburmuszyła	naburmuszyłobym, bym naburmuszyło	naburmuszylibyśmy, byśmy naburmuszyli	naburmuszyłybyśmy, byśmy naburmuszyły
	2^nd	naburmuszyłbyś, byś naburmuszył	naburmuszyłabyś, byś naburmuszyła	naburmuszyłobyś, byś naburmuszyło	naburmuszylibyście, byście naburmuszyli	naburmuszyłybyście, byście naburmuszyły
	3^rd	naburmuszyłby, by naburmuszył	naburmuszyłaby, by naburmuszyła	naburmuszyłoby, by naburmuszyło	naburmuszyliby, by naburmuszyli	naburmuszyłyby, by naburmuszyły
	impersonal	naburmuszono by
imperative	1^st	niech naburmuszę			naburmuszmy
	2^nd	naburmusz			naburmuszcie
	3^rd	niech naburmuszy			niech naburmuszą
anterior adverbial participle		naburmuszywszy
verbal noun		naburmuszenie

adjective

verbs

^ Adam Fałowski (2022) “naburmuszyć”, in Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN