nabzdyczony

Polish

Etymology

From nabzdyczyć +‎ -ony.

Pronunciation

  • IPA(key): /na.bzdɘˈt͡ʂɔ.nɘ/
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: na‧bzdy‧czo‧ny

Adjective

nabzdyczony (comparative bardziej nabzdyczony, superlative najbardziej nabzdyczony, no derived adverb)

  1. (colloquial) in a huff
    Synonym: niezadowolony
verbs

Participle

nabzdyczony (passive adjectival)

  1. passive adjectival participle of nabzdyczyć

Declension

Declension of nabzdyczony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative nabzdyczony nabzdyczona nabzdyczone nabzdyczeni nabzdyczone
genitive nabzdyczonego nabzdyczonej nabzdyczonego nabzdyczonych
dative nabzdyczonemu nabzdyczonej nabzdyczonemu nabzdyczonym
accusative nabzdyczonego nabzdyczony nabzdyczoną nabzdyczone nabzdyczonych nabzdyczone
instrumental nabzdyczonym nabzdyczoną nabzdyczonym nabzdyczonymi
locative nabzdyczonym nabzdyczonej nabzdyczonym nabzdyczonych

Further reading

  • nabzdyczony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nabzdyczony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.