naczalstwo

Polish

Etymology

Borrowed from Russian нача́льство (načálʹstvo).[1][2] First attested in 1844.[3]

Pronunciation

  • IPA(key): /naˈt͡ʂal.stfɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alstfɔ
  • Syllabification: na‧czal‧stwo

Noun

naczalstwo n

  1. (colloquial) management, guidance, direction (group of people performing managing)
    Synonym: kierownictwo

Declension

Declension of naczalstwo
singular plural
nominative naczalstwo naczalstwa
genitive naczalstwa naczalstw
dative naczalstwu naczalstwom
accusative naczalstwo naczalstwa
instrumental naczalstwem naczalstwami
locative naczalstwie naczalstwach
vocative naczalstwo naczalstwa

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “naczalstwo”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “naczalstwo”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  3. ^ Tytus Szczeniowski (1844) Bigos hultajski : bzdurstwa obyczajowe (in Polish), page 74

Further reading

  • naczalstwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naczalstwo in Polish dictionaries at PWN
  • naczalstwo in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.