nadějný
Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *nadějьnъ. By surface analysis, naděje + -ný.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnaɟɛjniː]
Adjective
nadějný (comparative nadějnější, superlative nejnadějnější, adverb nadějně)
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | nadějný | nadějná | nadějné | |
| genitive | nadějného | nadějné | nadějného | |
| dative | nadějnému | nadějné | nadějnému | |
| accusative | nadějného | nadějný | nadějnou | nadějné |
| locative | nadějném | nadějné | nadějném | |
| instrumental | nadějným | nadějnou | nadějným | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | nadějní | nadějné | nadějná | |
| genitive | nadějných | |||
| dative | nadějným | |||
| accusative | nadějné | nadějná | ||
| locative | nadějných | |||
| instrumental | nadějnými | |||
Related terms
Further reading
- “nadějný”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “nadějný”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “nadějný”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025