nadmienić

Polish

Etymology

From nad- +‎ mienić.

Pronunciation

  • IPA(key): /nadˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: nad‧mie‧nić

Verb

nadmienić pf (imperfective nadmieniać)

  1. (transitive) to mention, to speak of, to remark
    Synonyms: napomknąć, wspomnieć

Conjugation

Conjugation of nadmienić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadmienić
future tense 1st nadmienię nadmienimy
2nd nadmienisz nadmienicie
3rd nadmieni nadmienią
impersonal nadmieni się
past tense 1st nadmieniłem,
-(e)m nadmienił 		nadmieniłam,
-(e)m nadmieniła 		nadmieniłom,
-(e)m nadmieniło 		nadmieniliśmy,
-(e)śmy nadmienili 		nadmieniłyśmy,
-(e)śmy nadmieniły
2nd nadmieniłeś,
-(e)ś nadmienił 		nadmieniłaś,
-(e)ś nadmieniła 		nadmieniłoś,
-(e)ś nadmieniło 		nadmieniliście,
-(e)ście nadmienili 		nadmieniłyście,
-(e)ście nadmieniły
3rd nadmienił nadmieniła nadmieniło nadmienili nadmieniły
impersonal nadmieniono
conditional 1st nadmieniłbym,
bym nadmienił 		nadmieniłabym,
bym nadmieniła 		nadmieniłobym,
bym nadmieniło 		nadmienilibyśmy,
byśmy nadmienili 		nadmieniłybyśmy,
byśmy nadmieniły
2nd nadmieniłbyś,
byś nadmienił 		nadmieniłabyś,
byś nadmieniła 		nadmieniłobyś,
byś nadmieniło 		nadmienilibyście,
byście nadmienili 		nadmieniłybyście,
byście nadmieniły
3rd nadmieniłby,
by nadmienił 		nadmieniłaby,
by nadmieniła 		nadmieniłoby,
by nadmieniło 		nadmieniliby,
by nadmienili 		nadmieniłyby,
by nadmieniły
impersonal nadmieniono by
imperative 1st niech nadmienię nadmieńmy
2nd nadmień nadmieńcie
3rd niech nadmieni niech nadmienią
passive adjectival participle nadmieniony nadmieniona nadmienione nadmienieni nadmienione
anterior adverbial participle nadmieniwszy
verbal noun nadmienienie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.