nadra

• IPA^(key): [ˈnadra]

nadra

1. inflection of nadro:
   1. genitive singular
   2. nominative/accusative plural

Inherited from Proto-Slavic *nadro. First attested in 1463–1465.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /nadra/
• IPA^(key): (15^th CE) /nadra/

nadra f

1. (attested in Masovia) bosom
   • 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią]‎^[1], Mierzeniec, Płock, line 448:

     Sly mnych... geszthly wszadze na szkapycza, vethknye sza nadrą kapyczą, zavodem na konyv wradzą, a czasztho koszyelcze *przeffvacza

     [Zły mnich... jestli wsiędzie na szkapicę, wetknie za nadrę kapicę, zawodem na koniu wraca, a często kozielce przewraca]

• Polish: nadro

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “nadra”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• nādara

From Proto-West Germanic *nadrā. Cognate with Old English nǣdre.

nādra f

1. snake, serpent

• Middle Low German: nâder, nader, nadder
  • Low German: Adder
    • German Low German: Adder
      • → Saterland Frisian: Adder

Borrowed from Arabic نَادِرًا (nādiran, literally “rarely”).

• Audio (Kenya):

  (file)

-nadra (declinable)

1. scarce, rare

nadra

1. rarely