nadruk
Dutch
Etymology
From na + druk, probably formed after German Nachdruck.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnaː.drʏk/
Audio: (file)
Noun
nadruk m (uncountable)
- emphasis
- Om nadruk te leggen kan men een accent aigu op een klinker plaatsen zoals in 'júíst diegene'
- To emphasize something, one can place an acute accent upon a vowel as in 'especially that one'
- Om nadruk te leggen kan men een accent aigu op een klinker plaatsen zoals in 'júíst diegene'
Derived terms
Polish
Etymology
Deverbal from nadrukować.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈna.druk/
Audio: (file) - Rhymes: -adruk
- Syllabification: na‧druk
Noun
nadruk m inan
Declension
Declension of nadruk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nadruk | nadruki |
| genitive | nadruku | nadruków |
| dative | nadrukowi | nadrukom |
| accusative | nadruk | nadruki |
| instrumental | nadrukiem | nadrukami |
| locative | nadruku | nadrukach |
| vocative | nadruku | nadruki |
Related terms
verbs
- nadrukować
- nadrukowywać