nafouknutý
Czech
Etymology
From nafouknout + -tý.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnafou̯knutiː]
Adjective
nafouknutý (comparative nafouknutější, superlative nejnafouknutější)
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | nafouknutý | nafouknutá | nafouknuté | |
| genitive | nafouknutého | nafouknuté | nafouknutého | |
| dative | nafouknutému | nafouknuté | nafouknutému | |
| accusative | nafouknutého | nafouknutý | nafouknutou | nafouknuté |
| locative | nafouknutém | nafouknuté | nafouknutém | |
| instrumental | nafouknutým | nafouknutou | nafouknutým | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | nafouknutí | nafouknuté | nafouknutá | |
| genitive | nafouknutých | |||
| dative | nafouknutým | |||
| accusative | nafouknuté | nafouknutá | ||
| locative | nafouknutých | |||
| instrumental | nafouknutými | |||
Related terms
- nafouknutí
Further reading
- “nafouknutý”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “nafouknutý”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “nafouknutý”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025