nahradit

Czech

Etymology

From na- +‎ hradit.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈnaɦraɟɪt]
  • Audio:(file)

Verb

nahradit pf (imperfective nahrazovat)

  1. to replace, to substitute

Conjugation

Conjugation of nahradit
infinitive nahradit, nahraditi active adjective nahradivší


verbal noun nahrazení passive adjective nahrazený
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person nahradím nahradíme nahraďme
2nd person nahradíš nahradíte nahraď nahraďte
3rd person nahradí nahradí

The verb nahradit does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate nahradil nahradili nahrazen nahrazeni
masculine inanimate nahradily nahrazeny
feminine nahradila nahrazena
neuter nahradilo nahradila nahrazeno nahrazena
transgressives present past
masculine singular nahradiv
feminine + neuter singular nahradivši
plural nahradivše

Derived terms

Further reading