naigrać

From na- +‎ igrać. First attested in 1440.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /naiɡrat͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /naiɡrat͡ɕʲ/

naigrać pf

1. (hapax legomenon) to fight, to battle, to combat
   • 1874 [1440], Monumenta Medii Aevi Historica res gestas Poloniae illustrantia. Pomniki Dziejowe Wieków Średnich do objaśnienia rzeczy polskich służące‎^[1], volume XVI, page 375:

     In causa Iacobi heredis et Iacobi plebani... heres proposuit verbo, quomodo idem plebanus diffidavit sibi, volens secum fatigare vlg. naygracz gladio et iure

     [In causa Iacobi heredis et Iacobi plebani... heres proposuit verbo, quomodo idem plebanus diffidavit sibi, volens secum fatigare vlg. naigrać gladio et iure]

2. (transitive, attested in Masovia, hapax legomenon) to deceive
   • 1928 [End of the fifteenth century], Jan Janów, editor, Zespół ewangelijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116, Warsaw, page 296:

     Herod vydząncz, ysz byl naygran od krolyov, rosznyeval szyą yest

     [Herod widząc, iż był naigran od krolow, rozniewał się jest]

• Polish: naigrać

• S. Urbańczyk, editor (1965), “naigrać”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 5, Wrocław, Warsaw, Kraków: Polish Academy of Sciences, page 46
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “naigrać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish naigrać. By surface analysis, na- +‎ igrać.

• Rhymes: -iɡrat͡ɕ
• Syllabification: na‧i‧grać

naigrać pf (imperfective naigrawać)

1. (reflexive with się) to deride, to ridicule (to express one's negative assessment of a person while laughing) [with z (+ genitive) ‘at whom/what’]

   Synonyms: obśmiać, wyśmiać, wyśmiać się

2. (reflexive with się) to deride, to ridicule (to treat someone or something in a disrespectful or unserious way by making them the butt of one's jokes or spite) [with z (+ genitive) ‘at whom/what’]
3. (reflexive with sobie, colloquial, perfective) to screw up (to do something wrong and experience unpleasant consequences as a result) [with u (+ genitive) ‘with whom’]
4. (reflexive with się, obsolete, perfective) to frolic to one's heart's content

   Synonym: nafiglować się

5. (transitive, Middle Polish) synonym of wyszydzić

• naigrać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naigrać sobie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naigrać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “naigrać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “naigrać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “NAIGRAĆ SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 25.09.2008
• Aleksander Zdanowicz (1861) “naigrać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “naigrać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 75