nakleić

Polish

Etymology

From na- +‎ kleić.

Pronunciation

  • IPA(key): /naˈklɛ.it͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛit͡ɕ
  • Syllabification: na‧kle‧ić

Verb

nakleić pf (imperfective naklejać)

  1. (transitive) to glue on, to stick on
    Synonym: nalepić
  2. (reflexive with się) to become glued on

Conjugation

Conjugation of nakleić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nakleić
future tense 1st nakleję nakleimy
2nd nakleisz nakleicie
3rd naklei nakleją
impersonal naklei się
past tense 1st nakleiłem,
-(e)m nakleił 		nakleiłam,
-(e)m nakleiła 		nakleiłom,
-(e)m nakleiło 		nakleiliśmy,
-(e)śmy nakleili 		nakleiłyśmy,
-(e)śmy nakleiły
2nd nakleiłeś,
-(e)ś nakleił 		nakleiłaś,
-(e)ś nakleiła 		nakleiłoś,
-(e)ś nakleiło 		nakleiliście,
-(e)ście nakleili 		nakleiłyście,
-(e)ście nakleiły
3rd nakleił nakleiła nakleiło nakleili nakleiły
impersonal naklejono
conditional 1st nakleiłbym,
bym nakleił 		nakleiłabym,
bym nakleiła 		nakleiłobym,
bym nakleiło 		nakleilibyśmy,
byśmy nakleili 		nakleiłybyśmy,
byśmy nakleiły
2nd nakleiłbyś,
byś nakleił 		nakleiłabyś,
byś nakleiła 		nakleiłobyś,
byś nakleiło 		nakleilibyście,
byście nakleili 		nakleiłybyście,
byście nakleiły
3rd nakleiłby,
by nakleił 		nakleiłaby,
by nakleiła 		nakleiłoby,
by nakleiło 		nakleiliby,
by nakleili 		nakleiłyby,
by nakleiły
impersonal naklejono by
imperative 1st niech nakleję naklejmy
2nd naklej naklejcie
3rd niech naklei niech nakleją
passive adjectival participle naklejony naklejona naklejone naklejeni naklejone
anterior adverbial participle nakleiwszy
verbal noun naklejenie

Further reading

  • nakleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nakleić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.