nalatig
Dutch
Etymology
From nalaten (“to neglect”) + -ig (“-y”).
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
nalatig (comparative nalatiger, superlative nalatigst)
Declension
| Declension of nalatig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | nalatig | |||
| inflected | nalatige | |||
| comparative | nalatiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | nalatig | nalatiger | het nalatigst het nalatigste | |
| indefinite | m./f. sing. | nalatige | nalatigere | nalatigste |
| n. sing. | nalatig | nalatiger | nalatigste | |
| plural | nalatige | nalatigere | nalatigste | |
| definite | nalatige | nalatigere | nalatigste | |
| partitive | nalatigs | nalatigers | — | |