nalecieć
Polish
Etymology
From na- + lecieć. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
- Syllabification: na‧le‧cieć
Verb
nalecieć pf (imperfective nalatywać)
- (intransitive, e.g. of a bird) to arrive in droves (to enter or arrive somewhere by flying)
- (intransitive, colloquial, e.g. of wind) to get in (to get inside something in the air)
- (intransitive, colloquial, e.g. of water) to flow in, to stream in
- Synonym: napłynąć
- (intransitive, colloquial) to airstrike (to attack while in the air) [with na (+ accusative) ‘whom/what’]
- (intransitive, colloquial) to tell off (to criticize harshly) [with na (+ accusative) ‘whom’]
- Synonym: napaść
- (intransitive, colloquial) to hit (to become felt or detectable) [with accusative ‘whom’]
- Synonym: napłynąć
- (intransitive, colloquial) to hit (to fill a part of the body)
- Synonym: napłynąć
- (intransitive) to take (usedto cause someone to feel a strong urge to do something such that they couldn't help but do it)
- Synonym: wziąć
- (intransitive, obsolete) to rush (to arrive quickly by running)
Conjugation
person | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
infinitive | nalecieć | |||||
future tense | 1st | nalecę | nalecimy | |||
2nd | nalecisz | nalecicie | ||||
3rd | naleci | nalecą | ||||
impersonal | naleci się | |||||
past tense | 1st | naleciałem, -(e)m naleciał |
naleciałam, -(e)m naleciała |
naleciałom, -(e)m naleciało |
nalecieliśmy, -(e)śmy nalecieli |
naleciałyśmy, -(e)śmy naleciały |
2nd | naleciałeś, -(e)ś naleciał |
naleciałaś, -(e)ś naleciała |
naleciałoś, -(e)ś naleciało |
nalecieliście, -(e)ście nalecieli |
naleciałyście, -(e)ście naleciały | |
3rd | naleciał | naleciała | naleciało | nalecieli | naleciały | |
impersonal | naleciano | |||||
conditional | 1st | naleciałbym, bym naleciał |
naleciałabym, bym naleciała |
naleciałobym, bym naleciało |
nalecielibyśmy, byśmy nalecieli |
naleciałybyśmy, byśmy naleciały |
2nd | naleciałbyś, byś naleciał |
naleciałabyś, byś naleciała |
naleciałobyś, byś naleciało |
nalecielibyście, byście nalecieli |
naleciałybyście, byście naleciały | |
3rd | naleciałby, by naleciał |
naleciałaby, by naleciała |
naleciałoby, by naleciało |
nalecieliby, by nalecieli |
naleciałyby, by naleciały | |
impersonal | naleciano by | |||||
imperative | 1st | niech nalecę | nalećmy | |||
2nd | naleć | nalećcie | ||||
3rd | niech naleci | niech nalecą | ||||
anterior adverbial participle | naleciawszy | |||||
verbal noun | nalecenie |
Verb
nalecieć pf
Conjugation
person | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
infinitive | nalecieć | |||||
future tense | 1st | nalecę | nalecimy | |||
2nd | nalecisz | nalecicie | ||||
3rd | naleci | nalecą | ||||
impersonal | naleci się | |||||
past tense | 1st | naleciałem, -(e)m naleciał |
naleciałam, -(e)m naleciała |
naleciałom, -(e)m naleciało |
nalecieliśmy, -(e)śmy nalecieli |
naleciałyśmy, -(e)śmy naleciały |
2nd | naleciałeś, -(e)ś naleciał |
naleciałaś, -(e)ś naleciała |
naleciałoś, -(e)ś naleciało |
nalecieliście, -(e)ście nalecieli |
naleciałyście, -(e)ście naleciały | |
3rd | naleciał | naleciała | naleciało | nalecieli | naleciały | |
impersonal | naleciano | |||||
conditional | 1st | naleciałbym, bym naleciał |
naleciałabym, bym naleciała |
naleciałobym, bym naleciało |
nalecielibyśmy, byśmy nalecieli |
naleciałybyśmy, byśmy naleciały |
2nd | naleciałbyś, byś naleciał |
naleciałabyś, byś naleciała |
naleciałobyś, byś naleciało |
nalecielibyście, byście nalecieli |
naleciałybyście, byście naleciały | |
3rd | naleciałby, by naleciał |
naleciałaby, by naleciała |
naleciałoby, by naleciało |
nalecieliby, by nalecieli |
naleciałyby, by naleciały | |
impersonal | naleciano by | |||||
imperative | 1st | niech nalecę | nalećmy | |||
2nd | naleć | nalećcie | ||||
3rd | niech naleci | niech nalecą | ||||
anterior adverbial participle | naleciawszy | |||||
verbal noun | nalecenie |
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nalecieć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- nalecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nalecieć in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nalecieć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “nalecieć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nalecieć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 90