nalka
See also: nälkä
Swedish
Verb
nalka (present nalkar, preterite nalkade, supine nalkat, imperative nalka)
- (reflexive, archaic) to approach
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | nalka | — | ||
| supine | nalkat | — | ||
| imperative | nalka | — | ||
| imper. plural1 | nalken | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | nalkar | nalkade | — | — |
| ind. plural1 | nalka | nalkade | — | — |
| subjunctive2 | nalke | nalkade | — | — |
| present participle | nalkande | |||
| past participle | nalkad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.