napinacz

Polish

Etymology

From napinać +‎ -acz.

Pronunciation

  • IPA(key): /naˈpi.nat͡ʂ/
  • Rhymes: -inat͡ʂ
  • Syllabification: na‧pi‧nacz

Noun

napinacz m inan

  1. (anatomy) tensor
    napinacz błony bębenkowej ― tensor tympani
  2. tensioner, pretensioner (device which creates tension)

Declension

Declension of napinacz
singular plural
nominative napinacz napinacze
genitive napinacza napinaczy
dative napinaczowi napinaczom
accusative napinacz napinacze
instrumental napinaczem napinaczami
locative napinaczu napinaczach
vocative napinaczu napinacze

Further reading

  • napinacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • napinacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.