napuszoność
Polish
Etymology
From napuszony + -ość.[1] First attested in 1827.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /na.puˈʂɔ.nɔɕt͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: na‧pu‧szo‧ność
Noun
napuszoność f
- (derogatory) haughtiness, loftiness
- Synonym: napuszenie
- (derogatory) pompousness
- Synonym: napuszenie
Declension
Declension of napuszoność
| singular | |
|---|---|
| nominative | napuszoność |
| genitive | napuszoności |
| dative | napuszoności |
| accusative | napuszoność |
| instrumental | napuszonością |
| locative | napuszoności |
| vocative | napuszoności |
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “napuszoność”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Rozmaitości : oddział literacki (in Polish), number 25, 22 June 1827, page 210
Further reading
- napuszoność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- napuszoność in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “napuszoność”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 141