naradzić

Polish

Etymology

From na- +‎ radzić.

Pronunciation

  • IPA(key): /naˈra.d͡ʑit͡ɕ/
  • Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: na‧ra‧dzić

Verb

naradzić pf (imperfective naradzać)

  1. (reflexive with się) to confer, to put heads together

Conjugation

Conjugation of naradzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naradzić
future tense 1st naradzę naradzimy
2nd naradzisz naradzicie
3rd naradzi naradzą
impersonal naradzi się
past tense 1st naradziłem,
-(e)m naradził 		naradziłam,
-(e)m naradziła 		naradziłom,
-(e)m naradziło 		naradziliśmy,
-(e)śmy naradzili 		naradziłyśmy,
-(e)śmy naradziły
2nd naradziłeś,
-(e)ś naradził 		naradziłaś,
-(e)ś naradziła 		naradziłoś,
-(e)ś naradziło 		naradziliście,
-(e)ście naradzili 		naradziłyście,
-(e)ście naradziły
3rd naradził naradziła naradziło naradzili naradziły
impersonal naradzono
conditional 1st naradziłbym,
bym naradził 		naradziłabym,
bym naradziła 		naradziłobym,
bym naradziło 		naradzilibyśmy,
byśmy naradzili 		naradziłybyśmy,
byśmy naradziły
2nd naradziłbyś,
byś naradził 		naradziłabyś,
byś naradziła 		naradziłobyś,
byś naradziło 		naradzilibyście,
byście naradzili 		naradziłybyście,
byście naradziły
3rd naradziłby,
by naradził 		naradziłaby,
by naradziła 		naradziłoby,
by naradziło 		naradziliby,
by naradzili 		naradziłyby,
by naradziły
impersonal naradzono by
imperative 1st niech naradzę naradźmy
2nd naradź naradźcie
3rd niech naradzi niech naradzą
anterior adverbial participle naradziwszy
verbal noun naradzenie

Derived terms

noun

Further reading

  • naradzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naradzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.