| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
narahtamisensa
|
narahtamisensa
|
| accusative
|
nom.
|
narahtamisensa
|
narahtamisensa
|
| gen.
|
narahtamisensa
|
| genitive
|
narahtamisensa
|
narahtamistensa narahtamisiensa
|
| partitive
|
narahtamistaan narahtamistansa
|
narahtamisiaan narahtamisiansa
|
| inessive
|
narahtamisessaan narahtamisessansa
|
narahtamisissaan narahtamisissansa
|
| elative
|
narahtamisestaan narahtamisestansa
|
narahtamisistaan narahtamisistansa
|
| illative
|
narahtamiseensa
|
narahtamisiinsa
|
| adessive
|
narahtamisellaan narahtamisellansa
|
narahtamisillaan narahtamisillansa
|
| ablative
|
narahtamiseltaan narahtamiseltansa
|
narahtamisiltaan narahtamisiltansa
|
| allative
|
narahtamiselleen narahtamisellensa
|
narahtamisilleen narahtamisillensa
|
| essive
|
narahtamisenaan narahtamisenansa
|
narahtamisinaan narahtamisinansa
|
| translative
|
narahtamisekseen narahtamiseksensa
|
narahtamisikseen narahtamisiksensa
|
| abessive
|
narahtamisettaan narahtamisettansa
|
narahtamisittaan narahtamisittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
narahtamisineen narahtamisinensa
|