nariformis
Latin
Etymology
nāris (“nose”) + -fōrmis (“having the form of”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [naː.rɪˈfoːr.mɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [na.riˈfɔr.mis]
Adjective
nārifōrmis (neuter nārifōrme); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | nārifōrmis | nārifōrme | nārifōrmēs | nārifōrmia | |
| genitive | nārifōrmis | nārifōrmium | |||
| dative | nārifōrmī | nārifōrmibus | |||
| accusative | nārifōrmem | nārifōrme | nārifōrmēs nārifōrmīs |
nārifōrmia | |
| ablative | nārifōrmī | nārifōrmibus | |||
| vocative | nārifōrmis | nārifōrme | nārifōrmēs | nārifōrmia | |
Descendants
- English: nariform