narzygać

Polish

Etymology

From na- +‎ rzygać.

Pronunciation

  • IPA(key): /naˈʐɘ.ɡat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘɡat͡ɕ
  • Syllabification: na‧rzy‧gać

Verb

narzygać pf

  1. (intransitive, colloquial) to puke onto something

Conjugation

Conjugation of narzygać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive narzygać
future tense 1st narzygam narzygamy
2nd narzygasz narzygacie
3rd narzyga narzygają
impersonal narzyga się
past tense 1st narzygałem,
-(e)m narzygał 		narzygałam,
-(e)m narzygała 		narzygałom,
-(e)m narzygało 		narzygaliśmy,
-(e)śmy narzygali 		narzygałyśmy,
-(e)śmy narzygały
2nd narzygałeś,
-(e)ś narzygał 		narzygałaś,
-(e)ś narzygała 		narzygałoś,
-(e)ś narzygało 		narzygaliście,
-(e)ście narzygali 		narzygałyście,
-(e)ście narzygały
3rd narzygał narzygała narzygało narzygali narzygały
impersonal narzygano
conditional 1st narzygałbym,
bym narzygał 		narzygałabym,
bym narzygała 		narzygałobym,
bym narzygało 		narzygalibyśmy,
byśmy narzygali 		narzygałybyśmy,
byśmy narzygały
2nd narzygałbyś,
byś narzygał 		narzygałabyś,
byś narzygała 		narzygałobyś,
byś narzygało 		narzygalibyście,
byście narzygali 		narzygałybyście,
byście narzygały
3rd narzygałby,
by narzygał 		narzygałaby,
by narzygała 		narzygałoby,
by narzygało 		narzygaliby,
by narzygali 		narzygałyby,
by narzygały
impersonal narzygano by
imperative 1st niech narzygam narzygajmy
2nd narzygaj narzygajcie
3rd niech narzyga niech narzygają
anterior adverbial participle narzygawszy
verbal noun narzyganie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.